Η Μαρίνα των βράχων

Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη– Μα που γύριζες
Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
Αετοφόρος άνεμος γύμνωσε τους λόφους
Γύμνωσε την επιθυμία σου ως το κόκαλο
Κι οι κόρες των ματιών σου πήρανε τη σκυτάλη της Χίμαιρας
Ριγώντας μ’ αφρό τη θύμηση!
Που είναι η γνώριμη ανηφοριά του μικρού Σεπτεμβρίου
Στο κοκκινόχρωμα όπου έπαιζες θωρώντας προς τα κάτω
Τους βαθιούς κυαμώνες των άλλων κοριτσιών
Τις γωνιές όπου οι φίλες σου άφηναν αγκαλιές τα δυοσμαρίνια

-Μα που γύριζες
Ολονυχτίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
Σου ‘λεγα να μετράς μες στο γδυτό νερό τις φωτεινές του μέρες
Ανάσκελη να χαίρεσαι την αυγή των πραγμάτων
Ή πάλι να γυρνάς κίτρινους κάμπους
Μ’ ένα τριφύλλι φως στο στήθος σου ηρωίδα ιάμβου.

Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη
Κι ένα φόρεμα κόκκινο σαν το αίμα
Βαθιά μες στο χρυσάφι του καλοκαιριού
Και τ’ άρωμα των γυακίνθων – Μα που γύριζες

Κατεβαίνοντας προς τους γιαλούς τους κόλπους με τα βότσαλα
Ήταν εκεί ένα κρύο αλμυρό θαλασσόχορτο
Μα πιο βαθιά ένα ανθρώπινο αίσθημα που μάτωνε
Κι άνοιγες μ’ έκπληξη τα χέρια σου λέγοντας τ’ όνομά του
Ανεβαίνοντας ανάλαφρα ως τη διαύγεια των βυθών
΄Όπου σελάγιζε ο δικός σου αστερίας.

Άκουσε ο λόγος είναι των στερνών η φρόνηση
κι ο χρόνος γλύπτης των ανθρώπων παράφορος
Κι ο ήλιος στέκεται από πάνω του θηρίο ελπίδας
Κι εσύ πιο κοντά του σφίγγεις έναν έρωτα
Έχοντας μια πικρή γεύση τρικυμίας στα χείλη.
Δεν είναι για να λογαριάζεις γαλανή ως το κόκαλο άλλο καλοκαίρι,
Για ν’αλλάξουνε ρέμα τα ποτάμια
Και να σε πάνε πίσω στη μητέρα τους,
Για να ξαναφιλήσεις άλλες κερασιές
Ή για να πας καβάλα στο μαΐστρο

Στυλωμένη στους βράχους δίχως χτες και αύριο,
Στους κινδύνους των βράχων με τη χτενισιά της θύελλας
Θ’ αποχαιρετήσεις το αίνιγμά σου.


Aφιερωμένο κάπου εξαιρετικά..έστω και αν παραμένει θολή ανάμνηση..
«Θυμάσαι τις νύχτες; Για να σε κάνω να γελάσεις περπατούσα πάνω στο γυαλί της λάμπας. «Πώς γίνεται» ρώταγες. Μα ήταν τόσο απλό αφού μ’ αγαπούσες...»

Déjà Vu

Αναζητώντας την χαμένη Ιθάκη...

Και όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά -θυμάσαι?
μου άπλωσες τα χέρια σου τόσο τρυφερά σα να με γνώριζες από χρόνια. Μα και βέβαια με γνώριζες . Γιατί πριν μπεις ακόμη στη ζωή μου,είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρά μου,αγαπημένη...


You're Beautiful - James Blunt

My life is brilliant.
My love is pure.
I saw an angel.
Of that I'm sure.
She smiled at me on the subway.
She was with another man.
But I won't lose no sleep on that,
'Cause I've got a plan.
You're beautiful. You're beautiful.
You're beautiful, it's true.
I saw your face in a crowded place,
And I don't know what to do,
'Cause I'll never be with you.
Yeah, she caught my eye,
As we walked on by.
She could see from my face that I was,
Fucking high,
And I don't think that I'll see her again,
But we shared a moment that will last till the end.
You're beautiful. You're beautiful.
You're beautiful, it's true.
I saw your face in a crowded place,
And I don't know what to do,
'Cause I'll never be with you.
You're beautiful. You're beautiful.
You're beautiful, it's true.
There must be an angel with a smile on her face,
When she thought up that I should be with you.
But it's time to face the truth,
I will never be with you.

Αφιερωμένο σ εκείνους τους ανθρώπους , στους πολεμιστές μίας αέναης μάχης για την αναζήτηση του άλλου τους μισού..σ εκείνους που σε πείσμα των καιρών επιμένουν ακόμη στον εγκεφαλικό έρωτα ώπου τα πάντα στηρίζονται σ ένα ένστικτο, ένα συναίσθημα..
Μπορεί η εποχή με τους ιππότες με την αστραφτερή πανοπλία κ τις πριγκήπισσες να έχει περάσει ανεπιστρεπτί αλλά δεν θα πάψουμε ποτέ να ονειρευόμαστε...

ΑΡΤΑ λεω και κλαιω...

Καλημερα...




Καλως η κακως ειμαι απο τους εραστες της Αρτας ..

Σ' αυτο συνεδραμε και το γεγονος οτι λειπω αρκετα χρονια απο αυτη ειτε λογω σπουδων ,δουλειας, στρατου κτλ κτλ με ενα μικρο διαλειμμα σχεδον ενος χρονου που δεν ηταν αρκετο..

Την πρωτη φορα που εφυγα και μεχρι να τελειωσω το πτυχιο το μονο που αλλαξε στην Αρτα κυριολεκτικα ηταν η ανηφορα της οδου Τζουμερκων εφυγε ο παλιος ο τοιχος και το "S" και διαπλατυνθηκε λιγο ο δρομος.. για μενα ρηξικελευθη η αλλαγη μιας και η Αρτα ζουσε στους δικους της ρυθμους , τιποτα δεν αλλαζε κ τιποτα δεν εμενε το ιδιο οπως λεει και ενα ασμα...
Πρωτη σταση Αθηνα , δευτερη Λονδινο , μητροπολη του κοσμου ..ξεπερναμε λιγο δυσκολα το αρχικο πολιτισμικο σοκ μετα προσαρμογη στα νεα δεδομενα. Τα παντα στα ποδια σου , οι αγγλοι οσο πουριτανοι ηταν , τοσο "φιλελευθεροι" εγιναν...αναβιωση του ρητου sex drugs and rock n' roll αλλα η Αρτα, Αρτα μεσα μου ασβεστο παθος ακομη και τωρα σε σημειο αντιπαραθεσης με τα προσφιλη μου προσωπα .. η αδερφη μου δεν μπορει να κατανοησει το γεγονος οτι ενω αλλοι ψαχνουν την ευκαιρια να φυγουν μακρια αφενος , αφετερου μετα απο τοσες lifetime experiences τις οποιες δεν αλλαζω με τιποτα, η σχεση μου με την Αρτα ειναι σχεση εξαρτησης..σε σημειο που χρειαζομαι ψυχαναλυση (:smile:) μαλλον ειμαι μαζοχιστης και δεν το ξερω αλλα και ουτε θελω να το μαθω τωρα στα γεραματα...
Αν κανει κανεις μια ερευνα αγορας θα διαπιστωσει οτι η Αρτα παρεχει τα παντα σε ολους τους τομεις σε πολυ καλο ή ικανοποιητικο βαθμο..γουσταρω το γεγονος οτι μπορω να κατεβω με τις παντοφλες να παρω εφημεριδα και να παω στο Εν Αρτη για καφε μιας και μενω στην Παρηγορητρια διπλα...γουσταρω να παω πλατεια για καφε να με δουν και να τους δω (τα θετικα της μικρης πολης) , να καθισω σαν πασσας και να παρελαυνουν ολοι και ολες μπροστα μου , να κανω gossip ηθελημμενα (ρωτωντας) η οχι ( απο καλοθελητες να σου τα πουν αλλο τιποτα χωρις να ρωτησεις)..

Γουσταρω Σαββατο βραδυ αν και ειμαι 2 λεπτα απο το κεντρο να παρω το αμαξι και να ψαχνω 2 ωρες για παρκαρισμα... να παω στο Βεγγερα να δω τους ιδιους (Δον κιχωτες απο την μια μερια ) και τις ιδιες νυφες ( του Βουλγαρη ?) απο την αλλη ..στις ιδιες ακριβως γωνιες λες και συνεχιζω την χθεσινη μου βολτα και ας εχω 5+ μηνες να ερθω Αρτα ..(πρεπει να ρωτησω καποια στιγμη αν την ακινητη περιουσια τους εκει μεσα την δηλωνουν στο εθνικο κτηματολογιο)..θαμωνες με ολη την σημασια της λεξης..

Γουσταρω να ξερω τους παντες και να με ξερουν ολοι επισημα και ανεπισημα ( να ξερεις τον αλλο χωρις να του εχεις μιλησει ποτε , καλυτερα και απο τις κρατικες υπηρεσιες) που να προσπαθεις να κρυφτεις και να μαθαινονται τα παντα ...αργα η γρηγορα..
Οπως βλεπετε οτι η Αρτα εχει πολλα καλα αλλα κουβαλα ολα τα μειονεκτηματα μιας μικρης πολης οπου δεν μπορεις να χαθεις στην ανωνυμια.. αυτο το συνοθυλλευμα παρεχει μια ασφαλεια που δεν μπορεις να την βρεις πουθενα αλλου ..γιατι γουσταρω το πρωι να ξυπναω και να λεω καλημερα στο γειτονα , να πηγαινω με την μηχανη στη δουλεια χωρις κρανος γιατι ειναι μεσα στο κεντρο της πολης ξεροντας οτι στο στρογγυλο , στο ταχυδρομειο η στη λαικη μπορεις να εχεις μια δυσαρεστη συναντηση .. αλλα ποσο τιμητικο ειναι να ξεχνας το διπλωμα και να σου λενε γνωριζουμε οτι εχεις αφου ολοι και ολοι εσεις 200-300 ειστε και σας ξερουμε...

Ολα αυτα μπορει να ακουγονται σαν λαλακιες σαν λεπτομερειες της σειρας αλλα αυτες κανουν την διαφορα .. ολα αυτα τα κοινα βιωματα
Εδω μπορεις να ζησεις χωρις κινητο... ξερουν που θα σε βρουν ολοι..
Αν εχεις καλη παρεα και το εχεις φιλοσοφησει και λιγο μπορεις να περασεις some quality time..

Συγνωμη αν σας κουρασα...

hello

na ta pali edw...


mia nea prospatheia...