Βαρεθηκα...Θελω διακοπες..

Επιτέλους..πλησιάζουν οι μέρες τις επιστροφής στα πάτρια εδάφη..ενστερνίστηκα απόλυτα μια λέξη που είπε μια φίλη σήμερα.. "Δεν την παλεύω άλλο"..
Είχα να την ακούσω από το στρατό και να κατανοήσω την εννοιολογική της σημασία που είναι η αδυναμία-μη θέληση να ανταποκριθούμε επιτυχώς σε ακραίες ή μη καταστάσεις της καθημερινότητας μας.
Ευτυχώς πλησιάζει η Κυριακή, η πτήση είναι από Manchester για Άκτιο (Λευκάδα) δεν είναι μακριά..η προσωπική Ιθάκη απέχει κάποιες ώρες κ δεν αναφέρομαι στο ότι περιμένει κάποια Πηνελόπη αλλά ένα ευχάριστο διάλειμμα μακριά από τα ίδια, τα τετριμμένα..
Βαρέθηκα εδώ μέσα κλεισμένος σε ένα σπίτι με το μουντό αγγλικό καιρό, το διάβασμα, το διαδίκτυο ..ακόμη και εκείνες τις μικρές ασήμαντες λεπτομέρειες που με κάνουν να βγαίνω εκτός προγραμματισμού..
Το μόνο που με ηρεμεί είναι το ραδιόφωνο η αυτή τη στιγμή που ακούω Nina Simone κ σκέφτομαι ένα αξιόλογο άτομο που γνώρισα σήμερα ουσιαστικά κάτω από εντελώς λανθάνουσες συνθήκες..θα ήθελα να μάθω κι άλλα, όμως μας έφαγαν της αμύνης τα παιδιά...δικαιολογημένα εν μέρει..

Όταν κατέβω Λευκάδα θα πάω πρώτα από το posto για ένα freddo αφού δεν προλαβαίνω την εθελοντική αιμοδοσία που θα γίνει σήμερα στην ιδιαίτερη πατρίδα..υπόσχομαι να επανορθώσω...